สัญลักษณ์ของภูฏาน

ตัวอย่างสัญลักษณ์ของธงชาติภูฏาน	ตัวอย่างสัญลักษณ์ของธงชาติภูฏาน

ธงชาติภูฏาน แบ่งออกเป็น 2 ส่วน 2 สี โดยเส้นทแยงมุม ตอนบนของธงชาติเป็นสีเหลือง หมายถึง อำนาจของพระมหากษัตริย์ สีเหลืองเป็นสีที่แสดงถึงความเจริญรุ่งเรืองทั้งทางโลกและทางธรรม ครึ่งล่างของธงชาติเป็นสีส้ม หมายถึง การปฎิบัติธรรมและความเลื่อมใสศรัทธาของชาวภูฏานที่มีต่อพุทธศาสนา ตรงกลางผืนธงชาติระหว่างสีเหลืองกับสีส้มมีรูปมังกรสีขาว หมายถึง ภูฏานเป็นดินแดนแห่งมังกร ตัวมังกรสีขาวบริสุทธิ์อันเป็นการแสดงออกถึงความจงรักภักดีของคนทุกเชื้อชาติทุกภาษาที่อยู่ในประเทศ ภาพมังกรอ้าปากคำราม แสดงออกถึงความความมีอำนาจและน่าเกรงขามของเหล่าทวยเทพทั้งชายและหญิงที่คอยปกป้องดูแลภูฏาน
วันชาติภูฏาน วันที่ 17 ธันวาคม เป็นวันที่ภูฏานมีพระราชาธิดีอูเก็น วังชุก เป็นกษัตริย์พระองค์แรกปกครองประเทศภูฏาน

ดอกไม้ประจำชาติ ดอกป๊อปปี้สีฟ้า (Blue Poppy) ดอกไม้ป่าที่ขึ้นอยู่บนภูเขาในที่สูงกว่าระดับน้ำทะเล 3,000 เมตร ขึ้นไป ป๊อปปี้สีฟ้าเป็นไม้พุ่ม สูงประมาณ  1 เมตร ขึ้นอยู่ตามซอกหินบนภูเขาสูง ดอกมีสีฟ้ากับสีม่วงอ่อน กับมีเกสรเป็นเส้นใยสีขาว และกลีบดอกค่อนข้างบอบบาง ออกดอกปีละครั้งตอนต้นฤดูมรสุม (ระหว่างปลายเดือนพฤษภาคม-กรกฎาคม) เมื่อออกดอกให้เมล็ดแล้วต้นก็จะตายไป เมล็ดดอกป๊อปปี้สีฟ้า มีน้ำมันมาก พบมากทางบริเวณตะวันออกของประเทศเรื่อยไปจนจรดทิศตะวันตก
ต้นไม้ประจำชาติ ต้นสนไซปรัส (Cypress) ในภูฏานมีต้นสนปลูกอยู่ตามวัดต่างๆจำนวนมาก ชาวภูฏานประทับใจในต้นสน เพราะสนเป็นต้นไม้ที่ลำต้นตรง แข็งแรง สามารถเจริญงอกงามได้ในดินทุกสภาพ ....... เสียดายช่วงที่เราไปยังไม่มีดอกป๊อบปี้สีฟ้าให้เห็นไม่งั้นจะเก็บภาพมาฝากค่ะ

ทาคิน สัตว์ประจำชาติภูฏาณ	ทาคิน สัตว์ประจำชาติภูฏาณ

สัตว์ประจำชาติ ทาคิน (Takin) ทาคินเป็นสัตว์สี่เท้า รูปร่างหน้าตาคล้ายแพะ แต่มีขนยาวตัวโตเท่าวัว เป็นสัตว์กินหญ้า เคลื่อนไหวค่อนข้างเชื่องช้า อยู่รวมกันเป็นฝูง ร่อนเร่หากินอยู่ในพื้นที่ที่อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 4,000 เมตร เหตุผลที่ภูฏานเลือกทาคินเป็นสัตว์ประจำชาติก็เพราะทาคินเป็นสัตว์ท้องถิ่น ที่พบอยู่ในภูฏานโดยมีเรื่องเล่าว่า อีกเหตุผลหนึ่งคือ ทาคิน เป็นสัตว์ในตำนานประวัติศาสตร์ของศาสนาพุทธในภูฏาน เมื่อศตวรรษที่ 15 ท่านได้แสดงปาฏิหาริย์ให้ชาวภูฏานเห็น โดยสั่งให้ชาวภูฏานเอาวัว 1 ตัวกับแพะ 1 ตัว มาถวายเป็นอาหารกลางวัน ท่านลามะกินวัวกับแพะจนเหลือแต่กระดูก แล้วท่านก็หยิบหัวแพะไปต่อกับกองกระดูกวัว เพียงท่านดีดนิ้วหนึ่งที กองกระดูกวัวกับแพะนั้นก็กลายเป็น “ทาคิน” ซึ่งลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งออกไปกินหญ้าในทุ่ง เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาชาวภูฏานที่มาชุมนุมอยู่ ณ ที่แห่งนั้น ทาคินเป็นสัตว์รูปร่างหน้าตาประหลาดแม้แต่นักสัตว์วิทยาก็ยังไม่สามารถจัดเข้ากลุ่มได้ว่ามันเป็นอะไรกันแน่ เป็นแพะหรือว่าวัว?

แหล่งข้อมูลจาก

- หนังสือคู่มือนักเดินทางฉบับพกพา "ภูฏาน" หนังสือในเครือเที่ยวรอบโลก