|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ข้อมูลประเทศลาวและรูปสวยๆจากลาว |
| แขวงไซยะบูลิ / ไชยะบุรี (Saiyaburi Province) | |
| รหัสโทรศัพท์ 74 ภูมิประเทศทั่วไปของแขวงไชยะบูลีเป็นป่าบนภูเขาและที่ราบสูง ทางตะวันตกมีต้นไม้ขึ้นหนาทึบเป็นที่ตั้งป่าสงวนแห่งชาติน้ำพูน ทางตะวนออกจรดแม่น้ำโขง มีภูเขาที่มองไกลๆ เหมือนช้างกำลังเดินจึง ได้ชื่อว่าผาช้างทางตอนใต้เป็นพื้นที่ห่างไกลริมชายแดน มีน้ำตกหลายแห่ง เช่น นาข่า บ้านคำ ตาดเหือง ฯลฯ แต่ยังไม่มีถนนเข้าถึง น้ำตกที่มีถนนเข้าถึงสะดวกสบาย อยู่ใกล้ตัวเมือง และเป็นที่นิยมของชาวบ้านคือ ตาดแจว สูง 30 เมตร อยู่ห่างจากท่าเดื่อประมาณ 1 กิโลเมตร ไซยะบูลิมีเขตแดนติดกับไทยยาว 645 กิโลเมตร ชาวพื้นเมืองอาทิ ไทดำ ไทลื้อ ขมุ ขฉิ่น กรี อาขา และมลาบรี จึงมีการอพยพข้ามไปมาระหว่างสองประเทศ เป็นแขวงที่มีการทำไม้ซุงมากจึงมีช้างงานมากที่สุดในประเทศ สถานที่ท่องเที่ยว ปากลาย (Pak Lai) ชุมชนเล็กๆ ริมฝั่งแม่น้ำที่สงบเงียบน่าอยู่ มีอาคารเก่าแบบอาณานิคมฝรั่งเศส ปะปนอยู่กับบ้านเรือนไม้ของชาวบ้าน ปากลายเป็นเมืองท่าแวะพักเรือโดยสารที่สำคัญระหว่างเส้นทางเดินเรือห้วยซาย-เวียงจันทน์ มีที่พักแบบเกสต์เฮาส์และร้านอาหารหลายแห่ง เมืองเงิน (Muang Ngoen) หมู่บ้านชนบททางตอนเหนือสุดของแขวงติดกับชายแดนไทยเป็นหมู่บ้านชาวไทลื้อที่ยังรักษาขนบธรรมเนียมท้องถิ่นเอาไว้อย่างเคร่งครัดบ้านเรือนยกพื้น หลังคามีชายยาวเกือบจรดพื้น แบบเดียวกับที่เมืองสิงและสิบสองปันนาของจีน ชาวเมืองเงินนิยมเลี้ยงช้างไว้ใช้งานทั้งลากซุงและทำไร่
|
|
||||||||
|
|
