รหัสโทรศัพท์ 86
เดิมชื่อว่าแขวงหัวซอง พื้นที่ 75 เปอร์เซ็นต์ เป็นภูดอย แต่ทางตอนใต้มีป่าร้อนชื้นอยู่ระหว่างน้ำฮากับน้ำทา  ซึ่งถูกประกาศเป็นเขตสวนอุทยานแห่งชาติน้ำฮาเมื่อ พ.ศ. 2536  เนื้อที่รวม  2,224  ตารางกิโลเมตร  พลเมืองประกอบด้วยชนหลายเผ่า  อาทิ ม้ง ขมุ ไทเหนือ ไทดำ ไทแดง  ไทขาว  ไทยวน  ไทลื้อ  ละวิด  ละเมด   สีดา  อีก้อ  มูเซอ  กะลอม ไทยใหญ่ เป็นต้น   ผลจากการทำสงครามทำให้หลวงน้ำทาได้รับการสนับสนุนจากต่างประเทศในหลายด้าน
หลวงน้ำทา  (Luang Nam Tha)  สงครามระหว่างกองทัพขบวนการประเทศลาวกับกองโจรม้ง ทำให้ตัวเมืองหลวงน้ำทาเดิมเสียหายมาก  ทางการได้สร้างเมืองใหม่ที่ริมแม่น้ำทาเหนือขึ้นไป 7 กิโลเมตร  ใกล้กับทางหลวงไปยังเมืองสิง  อุดมไซ และบ่อเต็น  แต่บ้านเรือนประชาชนและสถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่อยู่ในเขตเมืองเก่า  ชาวหลวงน้ำทาเรียกเขตนี้ว่า  เมือง และเรียกเขตที่ทางการสร้างใหม่ว่าแขวง
สถานที่ท่องเที่ยว
พิพิธภัณฑ์หลวงน้ำทา    จัดแสดงศิลปวัตถุของท้องถิ่น  เช่น  ชุดประจำเผ่า  กลองสำริด ของเผ่าขมุ  และรายละเอียดการปฏิวัติปลกปล่อยชาติ  (ค่าเข้าชม 1,000 กีบ  เปิดวันจันทร์-ศุกร์  เวลา 08.30-12.00 น. และ 13.30-15.30 น.)
ทาดพูมพัก  ตั้งอยู่บนยอดเขาห่างจากลานบินไปทางทิศตะวันตก 3 กิโลเมตร เป็นเจดีย์ขนาดใหญ่  รูปลักษณะคล้ายพระทาดอิงฮังในเมืองสะหวันนะเขต 
หมู่บ้านชาวเขา   เป็นบ้านป่าสักฝั่งตะวันออกของแม่น้ำทา   เป็นหมู่บ้านไทดำที่ยังคงทอผ้าใช้เอง
บ้านน้ำดี   ห่างจากตัวเมืองไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ  6 กิโลเมตรเป็นหมู่ บ้านของชาวลาวห้วย ที่มีฝีมือทำกระดาษเยื่อไม้ไผ่ 

การเดินทาง
ทางอากาศ
สายการบินลาวมีเที่ยวบินไป-กลับ เวียงจันทน์-หลวงน้ำทา  สัปดาห์ละ 5 เที่ยว  ไป-กลับ หลวงพระบาง-หลวงน้ำทา  สัปดาห์ละ 3-4 เที่ยว และไป-กลับ ห้วยซาย-หลวงน้ำทา  สัปดาห์ละ 4 เที่ยว
สำหรับเที่ยวบินไปหลวงพระบางและห้วยซายติดต่อยืนยันเที่ยวบินล่วงหน้า 2 วันก่อนที่จะเดินทาง   ที่สายการบินลาว สำนักงานหลวงน้ำทา โทร 86-312-180
ทางรถยนต์
จากหลวงน้ำทามีรถโดยสารไป-กลับ  ระหว่างเส้นทางนี้

1. เมืองอุดมไซ  วันละ 5 เที่ยว
2. บ่อเต็น  วันละ  4 เที่ยว
3. เมืองสิง วันละ 4 เที่ยว
4. ห้วยซาย  ขึ้นกับสภาพถนนและจำนวนผู้โดยสาร  รถโดยสารขนาดใหญ่ มีจุดพักกลางทางทีเวียงพูคา

ทางน้ำ
มีเรือวิ่งบริการจากหลวงน้ำทาไปยังห้วยซาย   ด่านสากลไทย-ลาว  ในแขวงบ่อแก้ว  สายแรกโดยสารเรือวิ่งในแม่น้ำทา  จากหลวงน้ำทาผ่านบ้านนาแลถึงปากท่า  แล้วเปลี่ยนไปลงเรือแม่น้ำโขงไปลงห้วยซาย  สายที่ 2 จากเมืองสิงนั่งรถไปลงเรือแม่น้ำโขงที่ท่าเมืองเชียงกก  (อยู่ห่างจากเมืองสิง 75 กิโลเมตร) โดยสารเรือผ่านเมืองมอม (จุดบรรจบชายแดด ลาว-พม่า-ไทย) ถึงห้วย๙ย  หรือ โดยสารเรือไปขึ้นที่บ้านต้นผึ้ง  (ตรงข้ามอำเภอเชียงแสนจังหวัดเชียงราย) แล้วนั่งรถต่อไปยังห้วยซาย

ที่พัก และอาหารการกิน
หลวงน้ำทาเกสต์เฮาส์แอนด์เรสตัวรองต์  โทร  86-312-087
มณีจันทร์เกสต์เฮาส์แอนด์เรสตัวรองต์  โทร 86-312-209
ดาราสวัสดิ์เกสต์เฮาส์แอนด์เรสตัวรองต์ โทร 86-312-384
ชายโข่งล่องสักเกสต์เฮาส์แอนด์เรสตัวรองต์  โทร 86-312-257
โบ๊ตแลนดิ้งเกสต์เฮาส์แอนด์เรสตัวรองต์ โทร 86-312-398   เว็บไซต์  www.theboatlanding.laopdr.com               
เส้นทางจากหลวงน้ำทาไปยังเมืองสิง  มีสหกรณ์งานฝีมือหมู่บ้านหาดยาว  ซึ่งสหภาพยุโรปสร้างให้สำหรับชาวบ้านนำงานฝีมือมาขายโดยไม่ต้องผ่านพ่อค้าคนกลาง  สินค้ามีทั้งผ้าทอ  เสื้อผ้า  เครื่องจักสาน  และเครื่องประดับ

แหล่งน่าเยือนชานเมือง
ฤดูน้ำหลากมีรายการล่องเรือแม่น้ำทา  จากหลวงน้ำทา-ปากท่า (บริเวณที่แม่น้ำทาไหลลงสู่แม่น้ำโขง) ระยะเวลา 2 วัน 1 คืน  ระหว่างทางแวะชมถ้ำดาวดึงส์ และหมู่บ้านชาวเขาที่บ้านโม  ชมน้ำตกที่บ้านเพ็ง  โดยพักค้างคืนที่บ้านนาแล  หรือ บ้านปากท่า

เมืองสิง (Muang Sing) 
เป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ  ตั้งอยู่บนที่ราบอันอุดมสมบูรณ์   มีแม่น้ำไหลผ่านถึง 2 สายคือ ยวน และ ม่า  เคยตกเป็นเมืองขึ้นของไทย  อังกฤษ และฝรั่งเศส  ซึ่งสนับสนุนให้ชาวบ้านปลูกฝิ่นแ
เป็นการผูกขาดการค้าฝิ่นเสียเอง  เมืองสิงมีพรมแดนติดต่อกับจีนจึงได้รับอิทธิพลจากจีนหลายอย่าง  มีด่านท้องถิ่นข้ามได้เฉพาะคน ลาว-จีน เท่านั้น  พลเมืองส่วนใหญ่เป็นชาวไทลื้อและไทเหนือ

สถานที่ท่องเที่ยว
นิทรรศการเมืองสิง  (เฮือนพระยาเซกอง)   อาคารยุคอาณานิคมที่เปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ประจำเมือง เก็บรวบรวมและจัดแสดงประวัติเรื่องราวสิ่งของเครื่องใช้ของชนเผ่าต่างๆ ในเมืองสิง
วัดหลวงเซียงไจ   เป็นวัดเอกของเมือง  รูปแบบสถาปัตยกรรมแบบไทลื้อ  สร้างเมื่อ พ.ศ. 2430
ทาดเซียงตึง / เชียงตึง  เจดีย์ฐานแปดเหลี่ยมสูง 10 เมตร รูปทรงแบบล้านนา-ล้านช้าง  ตั้งอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ทางตอนใต้ของเมือง  ทุกปีในวันเพ็ญเดือน 12  ทางจันทรคติ  ชาวเมืองจะจัดงานฉลองบุญขึ้นธาตุเป็นงานใหญ่ประจำปี เช่นเดียวกันกับงานฉลองพระทาดหลวงที่เมืองเวียงจันทน์ซึ่งจัดในเวลาเดียวกัน
ตลาดใหญ่   ตลาดใหญ่ตามภาษาลาว หรือ กาดลอง ตามภาษาไทลื้อ เป็นตลาดประจำเมือง  สมัยก่อนเป็นตลาดซื้อขายฝิ่นที่ใหญ่ที่สุดในสามเหลี่ยมทองคำ ปัจจุบันเป็นตลาดจำหน่ายอาหารสด เสื้อผ้า และตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้าของเผ่าต่างๆ อาทิ  ไทดำ ไทลื้อ  ไทเหนือ ม้ง อาข่า ยูนนาน ฉานและเมี่ยน  เป็นต้น
ที่พัก
เฮือนพักเวียงไซ  โทร  86-252-630  เป็นโรงแรมที่ได้รับความนิยมมากที่สุด  อยู่ไม่ไกลจากตลาด  มีห้องอาหารและเครื่องปั่นไฟใช้เอง (เมืองสิงมีไฟฟ้าใช้เฉพาะ 18.30-22.00 น.)
นอกจากนั้นยังมีโรงแรมสิงเจริญ  ไทลื้อเกสต์เฮาส์แอนด์เรสตัวรองต์  เมืองสิงเกสต์เอษส์แอนด์เรสตัวรองต์  อินทนนเกสต์เฮาส์แอนด์เรสตัวรองต์

บ่อเต็น (Boten)
บริเวณนี้เดิมเรียกว่า  บ่อเกลือบ่อเต็น  เป็นด่านท้องถิ่นระหว่าง จีนกับลาว  ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2536   จึงได้เปิดเป็นด่านสากล บ่อเต็น (ฝั่งลาว) – บ่อหาน (ฝั่งจีน)  ด่านบ่อเต็นเปิดทำการทุกวันเวลา 08.00 – 16.00 น.  ส่วนบ่อหานเปิดเวลาเดียวกันถึง  17.00 น.